Merhabalar,
Geçtiğimiz hafta annem
misafirleri için benden tatlı isteyince hemen ne zamandır yapmayı planladığım
Cafe Fernando’nun vanilyalı kurabiyelerinden pişirdim.
Cenk bu kurabiyeleri anlatırken
“maharet vanilyada” demiş; ne de güzel söylemiş, yapınca anladım ;)
Tarif o kadar güzel, ölçüler o
kadar yerinde ki ipek gibi, harika bir hamur elde ettim. Yağlı kağıt üzerinde
açıp yuvarlak tırtıklı kalıpla kestim ve fırına attım.
Pişme süresi boyunca fırının
başında bekleyip son dakikada çalan telefonla rengini sarartınca moralim biraz
bozuldu. Olması gerekenden biraz fazla kıtırlaştı, fırında 2 dakika daha az
kalsaydı tam da istediğim kıvamda olacaktı.
Kurabiyelerimin bir kısmını
canımın sıkıldığı bir akşam oturup şeker hamurlarıyla süsledim. Şeker hamurunu
sevmeyenler olursa diye kalanını öylece bıraktım.
Kabartma tozu içermediğinden
şeker hamuru ile süslemeye çok uygun ama istemezseniz sadece pudra şekerine
bulayıp da ikram edebilirsiniz.
Tarifi veremiyorum maalesef ama bence kitabını alıp bu ve diğer tüm tariflerine ulaşmalısınız!
Tarifi veremiyorum maalesef ama bence kitabını alıp bu ve diğer tüm tariflerine ulaşmalısınız!
Hoşçakalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder